Poszukując rozwiązań zagadnień
społecznych, myśl ludzka od zamierzchłych czasów po dzień dzisiejszy
błąka się po manowcach, zwodzona z drogi słuszności przez największych
wrogów Prawdy: — ambicje osobiste i namiętności, niedołęstwo,
tchórzostwo, prywatę, oportunizm, wreszcie — zakłamanie, fałsz i
świadomą złą wolę.
Toteż każde z dotychczasowych rozwiązań
nosi na sobie grzech pierworodny: jedne, jak konserwatyzm, są
następstwem niedołęstwa i tchórzostwa myśli, inne — np. komunizm —
stanowią owoc fałszu i złej woli, inne wreszcie — wynikają z
oportunizmu, prywaty i zakłamania u swych twórców (ideologie klasowe:
np. robotnicza).
W ten sposób, wypaczona i zepsuta myśl
ludzka nie była dotychczas w stanie urzeczywistnić Prawdy i
Sprawiedliwości w życiu społecznym. Aż przyszły kryzysy, głębokie
wstrząsy, rewolucje, ofiary. Stare doktryny poczęły się chwiać.
Bankrutują stare „prawdy”. Na widownię życia społecznego wszedł zdrowy,
porywający nacjonalizm, zbudowany na jedynie słusznej, bo na
najszerszej, realnej podstawie — na Narodzie. Ta szerokość podejścia do
zagadnień społecznych, umożliwiająca rozwiązać je nie od góry, ale od
dołu, stanowi zasadniczy, słuszny punkt wyjścia myśli narodowej, która,
po wprowadzeniu koniecznych poprawek , jako myśl narodowo-radykalna
zdolna jest nakreślić Narodowi właściwą linię rozwoju dziejowego.
Ruch Narodowo-Radykalny postawił sobie
za zadanie urzeczywistnić sprawiedliwość, najszerzej pojętą, w życiu
Narodu Polskiego, wierząc, że Prawda zwyciężyć musi. Ruch
Narodowo-Radykalny rzucił hasło odrodzenia Narodu przez odrodzenie Jego
członków, ich życia osobistego, drogą głębokiego wstrząsu i wychowania.
Przez zaostrzenie poczucia obowiązku, przez gruntowne uświadomienie,
przez oświecenie rozumu, rozgrzanie serca i ofiarę — do nowego
społecznego i narodowego zakonu. Oto droga, jaką narodowy radykalizm
poprowadzi Naród do wielkości.
Droga ta nie jest łatwa. Świadomość
trudów i konieczności ofiar, przeświadczenie o wyższości celów ogólnych
nad osobistymi, wreszcie gotowość potwierdzenia czynem tego wszystkiego,
co jest przedmiotem wiary, cechuje młode pokolenie Polaków, którzy
wiedzą, że, jak mówi Stanisław Szczepanowski, każdy ruch duchowy żyje
ofiarami i trudem uczestników, a nie natychmiastowymi materialnymi
korzyściami. Wreszcie, narodowy radykalizm, posiadając obszerny i
głęboki program, dotyczący wszystkich dziedzin życia społecznego,
reprezentuje zdrową twórczą myśl, a będąc owiany wolą twórczego czynu
stanowi siłę, zdolną wydobyć z Narodu drzemiące zasoby energii, obudzić
ducha i pchnąć do Wielkiej Przebudowy życia.
Adolf Józef Reutt
Źródło: Pismo Narodowo-Radykalne „Falanga”, 1937
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz